Xhematit Ikhanul Muslimin
FJALËT E DIJETARËVE RRETH XHEMATIT IKHUANUL MUSLIMIN.
Ahmed Shakir
Muhamed el Fikkij
Muhamed el Benna
Muhamed Nasirudin Albani
Muhamed el Xhamij
Hammad el Ensarij
Mukbil el Uadi’ij
AbdulAziz ibën Baz
Muhamed el Uthejmin
Abdullah el Ghudejan
Ahmed en-Nexhmi
Zejd el Medkhali
Sa’d el Husajn
AbdusSelam el Berxhes
Hyrje.
Të gjitha falenderimet dhe lëvdatat janë për Allahun, Krijuesin Fuqiplotë. Salavatet dhe selamet janë për Pejgamberin tonë, dhe vulën e pejgamberisë, Muhamedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem, familjen dhe gjithë shokët e tij. Më tej..
Duke parë përhapjen që grupi i quajtur “Ikhuanul Muslimin” ka në botën muslimane, vendosa të përkthej fjalët e dijetarëve të cilat vendosin në pah rrezikun e këtij grupi i cila vesh gunën e fesë, mirëpo nën atë gunë fshihet një rrezik i madh për besimin, fetarinë, shoqërinë dhe sigurinë e muslimanëve.
Në këtë përmbledhje shumë të shkurtër, kam zgjedhur të përkthej fjalët e dijetarëve të cilët kanë ndërruar jetë, dhe e lus Allahun që sa më parë ta plotësoj këtë material edhe me fjalët e dijetarëve bashkohor.
Lavdi Allahut, krijuesit të Gjithësisë!
Përkthyesi
DIJETARËT E EGJIPTIT.
Shejh Ahmed ibën Muhamed ibën Shakir.
(1309-1377 h, 1892-1958 g)
Ka thënë, RahimehUllah: “Lëvizja e shejh Hasan el Benës dhe Ikhuanul Muslimin-ëve të cilët e kanë kapërdisur davetin Islam në davet kriminel dhe shkatërrues, financohet nga komunistët dhe çifutët sikurse e dijmë këtë me bindje të plotë.”
Shejh Muhamed Hamid el Fikkij.
(1310-1378 h, 1892-1959 g)
Takimi mes shejh Muhamed Hamid el Fikkij dhe Hasan el Bennës (themelusit të partisë Ikhuanul Muslimin).
Transmetojnë dy dijetarët vëllezër gjaku; shejh Muhamed dhe shejh Hasan ibën AbulUehhab, ngjarjen e takimit mes shejh Muhamed Hamid el Fikkij –themeluesit të xhematit Ensarus- Sunneh – dhe mes Hasan el Bennës –themeluesit të partisë Ikhuanul Muslimin - . Këtë tregim e kam1 dëgjuar direkt nga të dy, dhe me këtë rast po përmendi transmetimin e shejh Hasan [ibën AbdulUehhab] sikurse e ka shkruar vetë në parathënien e librit tim “et-Tefxhiratu uel eamelu el irahabijjeh uel mudhaheratu min menhexhil khauarixhi uel bughati ue lejset min menhexhis-selefis-salih”2:
“Ka ndogjur një takim historik dhe i rëndësishëm mes shejh Muhamed Hamid el Fikkij –themeluesit të xhematit Ensarus- Sunneh – dhe mes Hasan el Bennës, takim i cili na e bën të qartë realitetin e menhexhit të Ikhuanëve. Kjo, kur Hasan el Benna pat vizituar shejh Hamid el Fikkin në selinë e xhematit Ensarus- Sunneh, në lagjen Demalshah në Abidin nr. 10, e kjo ngjarje daton para 60 vitesh përafërsisht. Hasan el Benna i pat propozuar shejh Hamidit të bashkëpunonin së bashku në thirrjen për tek Allahu, dhe shejh Hamidi e pyeti: “mbi çfarë parimi dhe mbi çfarë menhexhi të bashkëpunojmë?”
Hasan el Benna iu përgjigj: “t‘i thërrasim njerëzit në Islam.”
Shejh Hamidi i tha: “të gjithë pretendojnë thirrjen për në Islam, mirëpo ne jemi urdhëruar të thërrasim për në Akiden e saktë Islame të ndërtuar mbi Teuhidin e pastër, dhe nga distancimi prej shirkut, [Akide] tek e cila kanë thirrur të gjithë pejgamberët alejhimus-selam, me në krye Vulën e pejgamberëve; Muhamedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem.”
Hasan el Benna tha: “në fillim t‘i grumbullojmë njerëzit në Islamin që e njohin të gjithë njerëzit, e më pas t‘i thërrasim për në Teuhid.”
Shejh Hamidi iu përgjigj: “përkundrazi në fillim t‘i thërrasim për në Teuhid sikurse ka bërë Pejgamberi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem në fillim të thirrjes së tij në Meke.”
Ndërsa Hasan el Benna i tha: “nëse i thërrasim njerëzit për në Teuhid, atëherë njerëzit do të largohen prej nesh.”
Dhe shejh Hamidi i tha: “ti nuk e ke në dorë udhëzimin, mirëpo Allahu udhëzon kë dëshiron.”
Asnjëri prej tyre nuk u pajtua me tjetrin, dhe mbi këtë u ndanë.
Ky është thelbi i këtij takimi sikurse e kam dëgjuar nga më shumë se një prej vëllezërve të mi nga Ensarus-Sunneh të vjetër, me në krye të tyre dy vëllezërit e Muhamed (Hamid el Fikkij) dhe nga profesor Ahmed el Gharijb; pra kjo ngjarje është e vërtetë sipas më shumë se një njeriu të besueshëm.”
Shejh Muhamed ibën AbdulUehhab el Benna
(1333-1430 h, 1916-2009 g)
Ka thënë shejh Muhamed ibën AbdulUehhab el Benna në parathënien që i ka bërë librit “et-Tefxhiratu uel eamelu el irahabijjeh uel mudhaheratu min menhexhil khauarixhi uel bughati ue lejset min menhexhis-selefis-salih”3:
“I pari që ka sjellë bidatin e kryengritjes ndaj pushtetarëve në këtë kohë bashkohore, ka qënë: Hasan el Benna. Kjo, përmes protestave dhe revolucioneve. Vërtetë unë kam qënë djalosh i ri kur u shfaq Hasan el Benna dhe themeloi partinë e Ikhuanul Muslimin-ëve.”
Gjithashtu ka thënë: “Prej paradokseve të Hasan el Bennës është se ai e njeh Teuhidin dhe shirkun, mirëpo nuk flet rreth tyre kurrësesi. Kjo, sepse njëri prej shokëve të mi – emri i tij është Sejid Sa‘d nga Ismailija -, dhe Hasan el Benna shoqërohej me njerëz që kërkonin shpëtim (Istighatheh) nga të tjerë përveç Allahut, dhe shoqërohej me njerëz që thonin se Pejgamberi është krijuar nga drita, me njerëz që varnin nuska dhe hajmali, ndërsa Sejid Sa‘di i thoshte Hasan el Bennës: “A nuk është shirk kjo?! A nuk po i ndalon nga kjo?!”
Ndërsa Hasan el Benna i përgjigjej: “Më vonë, nuk është kjo koha.” Dhe ai i thoshte: “Po si do të jetë puna nëse vdes përpara se t‘i mësosh, cili do të jetë qëndrimi yt përpara Allahut?” ndërsa Hasan el Benna iu përgjigj: “E di unë si të përgjigjem!!”
Që nga ai moment, Sejid Sa‘di “i lau duart” me Hasan el Bennën dhe e braktisi.
Gjithashtu, prej parimeve të prishura të Hasan el Bennës, është edhe thënia e tij se: çdo grupacion që i përkatësohet Islamit, është në të vërtetë. Për këtë arsye partia e tij mbledh mes sufive, shijave, khauarixhëve, esharive etj.”
DIJETARË NGA VENDE TË NDRYSHME.
Shejh Muhamed Nasirudin Albani, nga Shqipëria, lindur në qytetin e Shkodrës
(1333-1420 h, 1914-1999 g)
[1] - Ka thënë, RahimehUllah: “Unë po them: nuk është e saktë të thuash që Ikhuanul Muslimin-ët janë prej Ehli Sunetit, sepse ata e luftojnë Sunetin.”
[2] - Poashtu ka thënë: “Unë e kam thënë në një kohë të afërt, do të vëresh se Ikhuanul Muslimin-ët e mëdhenj, i kanë ndërprerë lidhjet mes tyre dhe Pejgamberit alejhis-selam, dhe i kanë mbërthyer lidhjet e tyre me Hasan el Bennën; e kjo është e dukshme. Përse?
Ja psh ky person është sprovuar dhe ka shkurtuar mjekrën e tij – ka patur mjekër të re (të paprekur) – kujt i përngjasohet? Hasan el Bennës? Jo! Hasan el Benna e ka mjekrën më të shkurtë se mjekra e këtij tani. E shikon?
Do të vëresh Ikhuanul Muslimin-ët që janë fetarë dhe nuk duan ta rruajnë mjekrën e tyre, e lejnë mjekrën e shkurtë, veshin kollare; një imazh që e ka origjinët tek Hasan el Benna.
O njerëz! Ku jeni?! Ku është Pejgamberi i cili është shëmbulltyrë, dhe për të cilin Allahu ka thënë në Kuran:
“Vërtetë ju keni tek i Dërguari i Allahut një shembulltyrë të mirë”. [el Ahzab: 21].
Për këtë arsye ata nuk e njohin jetën e Pejgamberit. Kështu pra, ata e kanë ndërprerë lidhjen me Pejgamberin alejhis-selam, për shkak largimit nga Suneti dhe angazhimit me politikën, unitetin, ekonominë, brohoritjet...”
[3] - Dhe ka thënë: “Sa i përket Ikhuanul Muslimin-ëve të cilët brohorasin me zë të lartë: “xhihadi në rrugë të Allahut është synimi ynë më i lartë” sikurse thonë ata. Ne i themi atyre: vërtetë thirrjes tuaj i ka kaluar afro një shekull, ndërsa ju akoma jeni në një vend, dhe sikur themi ne në Siri me një term ushtarak: “qetësohu në vend”.
Dmth oficeri i kompanisë kur e urdhëron ushtrinë të ecë, thotë: “përpara marsh!”, dhe ata ecin sipas rregullit ushtarak.
Kur [oficeri] dëshiron t‘i urdhërojë për të qëndruar një vend, i thotë: “në vend qëndro!”
Mirëpo, kur ai don që ushtarët të mos qëndrojnë si të ngurtë por të lëvizur, ai i thotë: “qetësohu në vend”, dhe ushtarët nuk bëjnë as para dhe as prapa; ky është shembulli i Ikhuanul Muslimin- ëve.
Kjo, sepse ata as nuk kanë bërë xhihad, as kanë mësuar dhe as kanë vepruar.
Ata kanë mbetur prapa; qoftë me xhihad, duke e kundërshtuar pretendimin e tyre. Ata kanë mbetur prapa me dituri dhe vepra; sepse ata nuk kanë dituri.
Mjafton fakti se ata kundërshtojnë ata që bëjnë thirrje për pasim të Kuranit dhe Sunetit, duke e quajtur këtë gjë si “përçarje” dhe “thirrje për ndarjen e muslimanëve”.
Unë e them qartazi: vërtetë thirrja jonë – dhe ajo është thirrja e vërtetë Islame – ajo përçan (dhe ndan).
Kjo, sepse Kurani bën ndarje; e ndan të vërtetën nga e kota, poashtu edhe thirrja jonë, e ndan të vërtetën nga e kota.
Si rrjedhojë, thirrja jonë – e cila është thirrja e vërtetë – ndan mes atij që ka të drejtë dhe atij që është në të shtrëmbër.”
[4] - Poashtu ka thënë: “Mirëpo, Hasan el Benna ka qënë i mangët, dhe kjo mangësi është dashur të plotësohej me të tjerë nga mesi i shokëve të tij. Ai ka qënë i mangët, dhe nuk ka qënë i ditur rreth Kuranit dhe Sunetit.
Për këtë arsye, prej tij janë shfaqur disa mendime të cilat e kundërshtojnë Sunetin e saktë.”
Shejh Muhamed Eman ibën Ali el Xhamij, nga Etiopia.
(1349-1416 h, 1930-1995 g)
Pyetja: përmendët davetin e Ikhuanul Muslimin-ëve se është prej daveteve të cilat kanë dështuar që në fillim, poashtu përmendët se daveti i Ikhuanëve ka më shumë se një gjymë shekulli që ka dështuar! Por, unë kam dëgjuar tek disa kaseta me titull “Likaun ma’a mexhel-letil muxhtemea”4, ku në kasetë zhvillohet një takim midis kryeredaktorit të revistës dhe një nxënësi dije. Gjatë takimit u shtrua një pyetje rreth davetit të Ikhuanul Muslimin-ëve. Nxënësi i dijes – i cili po diskutonte – tha rreth davetit të Ikhuanëve dhe themeluesit të saj:
“I mjafton shejkh Hasen el Bennës vlera që ai ka për rininë muslimane, se i ka nxjerrë nga vendet e qejfit (ç’thurjes), kinematë, lokalet dhe i ka bashkuar rreth një daveti të vetëm, i cili është daveti Islam. Sikur të ishte vetëm kjo vlerë, do t’i mjaftonte (Hasen el Bennës) si vlerësim dhe nderim”.
Kjo është deklarata e një nxënësi dijeje të madh për revistën “el Muxhtemea”?
Përgjigja: me këtë person unë kam jetuar pranë tij (me shtëpi) një periudhë kohe dhe kemi qënë shokë pune. Atë që unë di rreth tij është e kundërta e kësaj që u përmend tani. Ta lejmë mënjanë këtë person.
Të gjithë neve e njohim davetin e Hasen el Bennës. Është e vërtetë se ai i ka nxjerrë të rinjtë e humbur nga lokalet, kinematë dhe kjo gjë nuk mohohet, këtë e përmendin të gjithë ata që e dijnë (çështjen).
Mirëpo, pasiqë ai i nxorri nga ato vende, çfarë bëri me ata?! A i bëri atyre davet me mënyrën dhe me thirrjen e pejgamberëve?! Apo i barti ata, i mblodhi dhe u shpërdanë nëpër tarikatet e sufive; ai sikur i ka bartur nga një xhahiljet në një xhahiljet tjetër! Ai nuk i ka bartur tek kuptimi i saktë i Islamit.
Vetë shejhu (Hasen el Benna) kishte tarikatin e vet sufi! Ata të cilët Hasen el Benna i ka nxjerrë nga kinematë, ose kanë marrë tarikatin e tij, ose një tarikat tjetër.
A i ka dhënë fund daveti i Hasen el Bennës adhurimit të hapur që i bëhet varreve në vendin e tij?!
A i ka nxjerrë njerëzit nga tavafi që i bëhet varreve; varrit të Husejnit, Zejnebes dhe Bedeuiut?!
A i ka nxjerrë njerëzit nga gjykimi me demokraci tek gjykimi me Ligjin e Allahut?!
Ky është Sheriati! Sikur daveti (i tij) të kishte qënë në këtë formë, atëherë do të kishte qënë davet Islam i saktë.
E sa i përket grupimit politik dhe lëvizjeve konkuruese të xhemateve të tjera, apo partive të tjera, e më pas në kopertinë të shkruhet “Islam”!!! Ndërsa në brëndësi të librit gjindet tjetër veç Islamit!! Ky davet është një lëvizje politike lara-lara. Kjo nuk është thirrje në Islam.
Çdo nxënës diturie që e ka studiuar ditarin e tij (të Hasen el Bennës) ka njohuri rreth shëtitjeve të tija nga një varr në tjetrin. Vetë ai tegon rreth vetes sesi shkonte tek disa varre.
Nëse i zoti i shtëpisë i bie defit ... atëherë zakoni i familjarëve është që t’ia marrin valles.
Nëse ai vetë nuk ka arritur të njohë kuptimin e saktë të Islamit rreth largimit nga varret, luftimit të atyre që bëjnë tavaf rreth tyre, t‘i bëjë thirrje dhe t‘i udhëzojë ata, bile ai vetë vepron sikur masa e gjërë e muslimanëve (el auam). Çfarë veproi me pasuesit e qejfit?!
Kjo më kujton një pretendim të sufive se janë ata të cilët e kanë përhapur Islamin në kontinentin e Afrikës‘! Unë kam disa kundërpërgjigje për këtë pyetje në disa ligjërata të mija.
Përgjigja: ata (sufitë) kanë bartur disa idhujtar afrikanë nga adhurimi i pemëve dhe gurëve për tek adhurimi i njeriut. I kanë nxjerrë nga adhurimi i jofrymorëve të ngurtë për tek adhurimi i shehlerëve!! Nuk ka dallim mes të qënit i adhuruari gurë, dru, njeri, xhind apo melek, sepse adhurimi nuk i përket tjetër kujt veç Allahut.
Kjo është arsyeja pse të tilla davete (si ai i Ikhuanëve) nuk duhet të përlyhen me nxënësit tanë të dijes.
Gjithnjë i them të rinjve tanë: jini të bindur në akiden tuaj në mënyrë që mos t‘ju ngatërrojnë, apo në mënyrë që mos të ngatërroheni!
Çdo njeri me pak dituri në akide ka njohuri se: këto veprime nuk kanë asnjë lidhje me davetin Islam.
Allahu e faltë atë që ka lëshuar këtë deklaratë, dhe është shumë e çuditshme kjo gjë nga ana e tij. Ai e refuzonte këtë xhemat (Ikhuanul Muslimin-ët) ashpër kur ka qënë bashkë me ne në Universitetin Islamik dhe i akuzonte ata se e luftonin Sunetin.
E lusim Allahun që të na forcojë (të na bëjë të qëndrueshëm) në të vërtetë.
Shejh Hammad ibën Muhamed el Ensarij, nga Mali.
(1343-1418 h, 1924-1997 g)
[1] - Ka thënë, RahimehUllah: “Mos iu afroni xhematit Ikhuanul Muslimin, sepse çdo gjë që ata kanë janë dyshime.”
[2] - Gjithashtu ka thënë: “Vërtetë Ikhuanu-ul Muslimin-ët janë prej ndihmëtarëve të Homeinit dhe Rafidive.”
Shejh Mukbil ibën Hadi el Uadi’ij, nga Jemeni.
(1354-1422 h, 1933-2001 g)
[1] - Pyetje: a hyn xhemati i Ikhuanul Muslimin-ëve nën emërtimin e “Grupit të shpëtuar”, “Pala e ndihmuar” dhe në “Ehlus-Sunneh ue Xhemeah” si menhexh dhe individë, apo jo?
Përgjigja: sa i përket menhexhit, që nga fillimi i themelimit të tij, ai është i shpikur. Themeluesi bënte tavaf rreth varreve, dhe ai ka qënë Hasan el Benna. Ai bënte thirrje për afrim (dhe bashkim) mes Sunive dhe shijave, poashtu ai kremtonte mevludin; menhexhi që nga fillimi i tij është menhexh i shpikur (bidat) dhe i devijuar.
Sa i përket individëve, ne nuk mund të praktikojmë mbi ta një gjykim të përgjithshëm. Kush i njeh ideologjitë e bidatçiut Hasan el Benna dhe pas kësaj ecën [në këtë gjë], atëherë ai është i humbur (daal).
E kush nuk i njeh, por ka hyrë me ta me qëllim ndihmimin e Islamit dhe muslimanëve, duke mos e njohur realitetit e tyre, atëherë nuk e gjykojmë (këtë njeri) me diçka, mirëpo e konsiderojmë se ka gabuar dhe ai duhet ta rishikojë veten në mënyrë që mos ta humbë jetën e tij pas enashideve (ilahive), aktrimeve dhe rasteve për të mbledhur lekë.
[2] - Poashtu ka thënë: “Partia Republikane thotë:
“Kapuni të gjithë për Litarin (Fenë) e Allahut dhe mos u përçani” [Aali Imran: 103].
Ikhuanul Muslimin-ën thonë:
“Kapuni të gjithë për Litarin (Fenë) e Allahut dhe mos u përçani” [Aali Imran: 103]. Të gjitha grupet e thonë këtë ajet, e kjo do të thotë: ejani me ne.
Ndërsa ne i themi njerëzve: mos ejani me ne! Ne nuk kemi çfarë t‘ju japim (prej pasurisë).
I themi atyre: kapuni për Librin e Allahut dhe Sunetin e Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem, sipas kuptimit të Selefëve të devotshëm, dhe largoni rrënimin dhe shkatërrimin nga vendi juaj.”
[3] - Poashtu ka thënë: “Mendjet e Ikhuanul Muslimin-ëve kanë nevojë të lahen me ujin e Kuranit dhe Sunetit.”
[4] - Poashtu është pyetur: vërtet ju i keni cilësuar Ikhuanul Muslimin-ët si të “falimentuar” (muflisun); cilat janë shkaqet e falimentimit të tyre?
Përgjigja: ata janë të falimentuar në politikë. Ata janë bërë sikur topi; nëse vjen një hizbi, apo komunist, apo ba‘thij5, apo naasirij6, ata i bashkohen atij me qëllim që të arrijnë karriget (postet).
Mirëpo, karriget nuk vijnë përmes zgjedhjeve dhe votimeve. Karriget nuk vijnë vetëm se duke punuar për Islamin.
Poashtu edhe në dituri janë të falimentuar, mirëpo ajo që kam patur për qëllim është se ata janë të falimentuar në politikë.
[5] - Poashtu është pyetur: në një kasetë ju i keni kritikuar shumë Ikhuanul Muslimin-ët, kritikat tuaja për Ikhuanët a janë për faktin se janë Ikhuanë, apo për shkak se davetin e kanë kthyer më shumë drejt partisë së tyre sesa thirrjes drejt Islamit, duke patur parasysh se ka të tjera grupacione Islame nga mesi i Ehli Sunetit që kanë të njëjtën linjë me ta?
Përgjigja: ne nuk i kritikojmë Ikhuanët se janë Ikhuanë, mirëpo i kritikojmë sepse hizbillëku e ka kapluar thirrjen (dhe davetin) e tyre. Ndoshta ndonjëri prej tyre udhëton nga njëri vend në tjetrin dhe i thërret njerëzit drejt taghutit të Partisë së Bashkimit, apo i bën thirrje drejt njërës prej partive të Ikhuanul Muslimin-ëve. Ama ne nuk [i kritikojmë] thjesht për emërtimin e tyre Ikhuanul Muslimin, mirëpo ata e luftojnë Sunetin dhe Ehli Sunetin. Po të kishin mundësi t‘i jepnin fund davetit këtu në Damaxh, do ta bënin, dhe Allahu na ndihmoftë.
[6] - Poashtu ka thënë: “Në dy Sahihët nga Ebu Musa el Esh‘arij radijAllahu anhu se ka thënë: ka thënë Pejgamberi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem:
“Shembulli i shokut të mirë dhe atij të keq, është sikur shembulli bartësit të parfumit dhe kovaçit; bartësi i parfumit ose të parfumos, ose nuhat prej tij erën e mirë, ose blen prej tij. Kurse kovaçi ose t’i djeg rrobat ose nuhat prej tij erën e keqe.”
Duke u bazuar mbi këtë, unë të këshilloj që të largohesh nga këto parti të shpikura dhe nga këto xhemate të shpikura, sikurse xhemati i Ikhuanul Muslimin-ëve, xhemati Tabligh, xhemati i Xhihadit injorant dhe budalla.
Duhet të përpiqesh të shoqërohesh me njerëz të dijes nga mesi i Ehli Sunetit dhe të konsultohesh me ta lidhur me çfarë ndodh.
Kujdes nga vesveset (dhe pëshpëritjet) e hizbive sepse ato janë të ngjashme me vesveset (dhe pëshpëritjet) e shejtanëve:
“Ai (shejtani) u premton atyre dhe i josh me shpresa, por ato që premton shejtani janë vetëm mashtrime.” [en-Nisa: 120].”
[7] - Poashtu është pyetur: a është mospajtimi ynë me Ikhuanul Muslimin-ët një mospajtim që ka lidhje me votimet, një mospajtim joparimor sikurse pretendojnë ata, apo është një mospajtim akideje dhe menhexhi?
Përgjigja: kjo është një pyetje e bukur, Allahu të begatoftë!
Mospajtimi (khilafi) ynë me ta është në akide dhe menhexh. Ne nuk i kundervihemi atyre sepse mes tyre ka nga ata që e rruajnë mjekrën, sepse në mesin e shoqërisë ka më të keq (se ai që rruan mjekrën).
(as nuk u këndërvihemi) sepse mes tyre ka nga ata që veshin kollare.
Jam njoftuar se kur Hammud Hashimi shkon në Amerikë, bën thirrje për bashkim ndërsa është i veshur me kollare.
Ebu Hashimi i veshur me kollare dhe pantallona; mospajtimi nuk qëndron as këtu, mirëpo po e përmendi sepse është një mbrojtës i thekur i Ikhuanul Muslifin-ëve (Vëllazërisë së Falimentuar). Nga ta dini ju se Hashimi nuk don t‘ju hedhë nëpër qorrsokake, Allahu na mbroftë!
Qëllimi është – sikurse thotë ky vëllai – se disa mendojnë se ky mospajtim është i lidhur me adhurimet, si psh vendosja e dorës së djathtë mbi të majtën në namaz, apo si psh “nuk ka abdes kush nuk e përmend Allahun para abdesit”7, apo të tjera sikurse mospajtimet e dijetarëve të fik‘hut. Disa mendojnë se mospajtimi ynë me i Ikhuanul Muslifin-ët (Vëllazërinë e Falimentuar) është sikurse mospajtimi i dijetarëve të fik‘hut!!
Jo! Mospajtimi ynë me ta ka lidhje me akiden:
1 - Ata janë kënaqur që të bashkohen me komunistët.
2 - Gjithashtu ata i kanë dëmtuar vëllezërit e tyre nga Ehli Suneti.
“Ata që i lëndojnë besimtarët dhe besimtaret, duke i akuzuar për diçka që nuk e kanë bërë, vërtetë i kanë ngarkuar vetes fajin për shpifje dhe një gjynah të qartë.” [el Ahzab: 58].
1 - Poashtu ata trillojnë kundra njerëzve që nuk i bashkangjiten atyre, dhe mendojnë se ata janë xhemati i muslimanëve. Ndërsa tani – elhamdulil-lah – tani thojnë se janë pjesë e xhematit të muslimanëve. Më përpara kur patëm ardhur këtu, ata na ishin xhemati i muslimanëve.
“Dora e Allahut është me xhematin”, “kush i ndahet xhematit sa një pëllëmbë, vetëm se e ka hequr lidhjen me Islamin” apo [hadithi] me këtë kuptim. Ndërsa tani ata na janë pjesë prej xhematit të muslimanëve. E pas kësaj inshaAllah do të kalojnë në thënien: “pasojmë Ehli Sunetin sepse vërtetë ata janë në udhëzim”.
2 - Ata kanë bërë “Paktin e Fisnikërisë” bashkë me dhjetë parti (grupacione) të tjera, ku prej tyre ka (grupe) të pafè, që mos të flasë asnjëri kundra asnjërit, dhe asnjëri mos t‘i bëjë tekfir asnjërit.
3 - Bashkimi me Ba‘thistët.
4 - Ata i shkojnë pas gjërave që vijnë nga ana e armiqve të Islamit, shkojnë me vrap pas tyre.
Pra, mospajtimi ynë me ta lidhet me akiden, dhe nuk është sikurse mospajtimi i dijetarëve të fik‘hut Allahu i mëshiroftë. Allahu na mbroftë!
DIJETARËT E ARABISË SAUDITE.
Shejh AbdulAziz ibën Abdullah ibën Baz.
(1330-1420 h, 1910-1999 g)
[1] - Pyetja: shejh i nderuar! Lëvizja “Ikhuanul Muslim” ka kohë që ka hyrë në Saudi dhe ka filluar të ketë aktivitet të qartë mes nxënësve të dijes, çfarë mendimi keni për këtë lëvizje? Dhe sa përputhet ajo me menhexhin e Ehli Sunetit?
Përgjigja: lëvizjen “Ikhuanul Muslimin” e kritikojnë dijetarët e mëdhenj, sepse ata nuk kanë aktivitet në thirrjen për në Teuhid, dhe në kundërshtimin e shirkut dhe bidatit. Ata kanë metoda të tyre, të cilave u mungon aktiviteti në thirrjen për tek Allahu, dhe nuk japin drejtim nga akidja e saktë, e cila është akidja e Ehli Sunetit.
Ikhuanul Muslimin-ët duhet t‘i kushtojnë rëndësi thirrjes Selefije, thirrjes për në Teuhid, kundërshtimit të adhurimit të varreve, lidhjes me të vdekurit dhe kërkimit të ndihmës prej varreve, si [nga varri] i Hysenit, Hasanit, Bedeviut e të ngjashme. Ata duhet t‘i kushtojnë rëndësi këtij parimi kaq madhor, që përmban kuptimin e fjalës La ilahe il-lAllah, e cila është baza e fesë.
Gjëja e parë në të cilën ka bërë thirrje Pejgamberi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem në Mekë, ka qënë thirrja për në Teuhid, për në kuptimin e fjalës La ilahe il-lAllah. Andaj, shumë prej dijetarëve e kritikojnë këtë gjë tek Ikhuanul Muslimin-ët, dmth: mos pasja aktivitet në thirrjen drejt Teuhidit, drejt përkushtimit ndaj Allahut, kundërshtimit të asaj që injorantët kanë shpikur; si lidhja me të vdekurit, kërkimi i ndihmës prej tyre, zotimi për ta, bërja kurban për ta, të cilat janë prej shirkut të madh. Poashtu, dijetarët i kritikojnë atyre mos kushtimit rëndësi Sunetit; ndjekjes së Sunetit, mos kushtimit rëndësi hadithit dhe asaj që kanë qenë selefët e umetit lidhur me dispozitat fetare. Ka shumë gjëra për të cilat dëgjoj se Ikhuanët kritikohen për to. E lus Allahun t‘i japë sukses, t‘i ndihmojë dhe t‘ua përmirsojë gjendjen e tyre.
[2] - Pyetja: Allahu ju dhëntë mirësi! Lidhur me hadithin e Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem lidhur për përçarjen e umetit, thënia e tij:
“Do të përçahet umeti im në shtatëdhjetë e tre grupe, përveç njërës.” Xhemati Tabligh dhe çfarë kanë prej shirkut dhe bidatit, poashtu xhemati Ikhuanul Muslimin me hizbijen që kanë, me përçarjen ndaj prijësit, me mosdëgjimin dhe mosbindjen, a futen këto dy grupe...?
Përgjigja: ato hyjnë tek shtatëdhjetë e dy grupet! Kush kundërshton akiden e Ehli Sunetit, futet tek shtatëdhjetë e dy grupet. Qëllimi i thënies së tij: “umeti im” dmth umeti që është përgjigjur, dmth që i janë përgjigjur atij dhe kanë shfaqur pasimin e tij. Shtatëdhjetë e tre grupe: e shpëtuara është ajo që e ka pasuar dhe ka qëndruar drejtë, e palëkundur në fenë e tij, ndërsa tek shtatëdhjetë e dy grupet, bën pjesë mosbesimtari, gjynahqari, bidatçiu, dmth janë lloj-lloj.
Pyetësi: dmth këto dy grupe bëjnë pjesë tek shtatëdhjetë e dy?
Përgjigja: po! Janë prej shtatëdhjetë e dy [grupeve], me murrxhitë dhe të tjerët, me murrxhitë, me havarixhët; disa dijetarë janë të mendimit se havarixhët janë mosbesimtarë të dalur, mirëpo bëjnë pjesë tek e përgjithshmja e shtatëdhjetë e dy grupeve.
Shejh Muhamed ibën Salih el Uthejmin.
(1347-1421 h, 1929-2001 g)
[1] - Ka thënë: “Kur u shfaq çështja e Ikhuanëve – të cilët veprojnë pa urtësi–, prishja e imazhit të Islamit në sytë e perëndimorëve dhe joperëndimorëve u shtua. Me këtë kam për qëllim ata që hedhin bombat në mesin e njerëzve, duke pretenduar se kjo është prej xhihadit në rrugë të Allahut. Mirëpo, në realitet ata e kanë dëmtuar Islamin dhe muslimanët, më shumë sesa i kanë bërë mirë.
Çfarë kanë sjellë ata?!
Po ju pyes: a janë kthyer nga Islami mosbesimtarët, apo u është shtuar largimi nga ai? Largimi i tyre është shtuar.
Muslimanët gati sa nuk i mbulojnë fytyrat e tyre, në mënyrë që mos t‘i përkatësojnë tek ky grup tmerrues dhe frikësues, ku Islami është larg tij.. Islami është larg tij.
Edhe pas ligjërimit të xhihadit, sahabët nuk shkonin në shoqëritë mosbesimtare për t‘i vrarë, kurrësesi! Përveç se me xhihad ku kishte flamur të ngritur nga një prijës që kishte fuqi për të bërë xhihad.
Sa i përket këtij terrorizmi, ky pasha Allahun është mangësi për muslimanët, dhe betohem për Allahun.
Kjo, sepse po shikojmë çfarë kanë sjellë.. ato nuk kanë sjellë asgjë, kurrësesi! Përkundrazi, kanë sjellë të anasjelltën; prishjen e imazhit.
Po të jemi të urtë, po t‘i frikësohemi Allahut në vetet tona, dhe të ndreqim vetet tona fillimisht, e pastaj të përpiqemi të ndreqim të tjerët përmes metodave sheriatike, atëherë frytet e kësaj do të ishin të mira.”
[2] - Shejh Ubejd el Xhabiri, Allahu e ruajtë, ka thënë: “Na ka treguar vëllau ynë Ebu Umer shejh AbdulAziz el Halijfeh, i cili është nga qyteti Ras, dhe është mësues në Ministrinë e Arsimit, se shejh Muhamed el Uthejmin, Allahu e mëshiroftë, i ka bërë bidatçi xhematet Ikhuanul Muslimin dhe Xhematin Tabligh.
Përcilleni! Sa veta jeni? Thoni na ka treguar Ubejd el Xhabiri, se Ebu Umer shejh AbdulAziz el Halijfeh – i cili ka përmendur edhe dy burra të tjerë që e dëshmojnë këtë – përcilleni këtë, Allahu ju begatoftë.
Mos u frikësoni, mirëpo me urtësi, dhe këtë e pohojmë dhe jua përsërisim juve dhe të ngjashëmve me ju, prej të cilëve i dijnë (dhe i dojnë) këshillat tona, dhe kërkojnë atë çfarë kemi ne.”
Shejh Abdullah ibën AbdurRahman el Ghudejan.
(1345-1926 h, 1929-2010 g)
“Këto vende nuk e kanë njohur emërtimin “grupacione”, mirëpo na kanë ardhur njerëz nga jashtë, dhe të gjithë njerëzit po themelojnë çfarë kanë patur në vendet e tyre.
Psh kemi të ashtu quajturën Ikhuanul Muslimin, psh kemi Xhematin Tabligh, dhe ka grupacione të shumta. Secili është në krye të një grupi dhe don që njerëzit ta pasojnë atë grup, e bën haram dhe e ndalon ndjekjen e një grupi tjetër, përveç grupit të tij, dhe beson se grupi i tij është në të vërtetë, ndërsa xhematet e tjera janë në devijim. Po sa të vërteta ka në këtë dynja?
E vërteta është një, sikurse ju thashë; Pejgamberi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem ka sqaruar përçarjen e popujve, dhe se ky umet do të përçahet në shtatëdhjetë e tre grupe; të gjitha janë në Zjarr, përveç njërës. Thanë: “Cila është ajo o i Dërguari i Allahut?” Tha: “Ajo që është në atë që jam unë dhe shokët e mi.”
Çdo grup vendos një rregullore të sajën, ka një kryetar, të gjitha këto grupe japin besën, duan bindje ndaj saj e kështu me rradhë.
Ato i përçajnë njerëzit – dmth të një vendi –, do vëresh se banorët e saj janë të ndarë në grupe. Mes çdo grupi lind mes tyre armiqësi, pra, a është kjo prej fesë?
Jo! Kjo njuk është prej fesë, sepse feja është një e vetme, e vërteta është një, umeti është një. Allahu xhel-le ue ala’ thotë:
“Jeni populli më i mirë”, dhe nuk ka thënë që jeni të ndarë, jo, por ka thënë:
“Jeni populli më i mirë që ka dalë për njerëzit.” [Aali Imran: 110].
Faktikisht, këto grupacione na kanë ardhur dhe kanë ndërmarrë lëvizje; lëvizje të këqija, sepse ato tërheqin të rinjtë veçanërisht, sepse ato nuk duan njerëz të mëdhenj (në moshë), ngase ata kanë kaluar ç‘kanë kaluar, dhe duhet punë me ta.
Mirëpo, ata shkojnë tek bijtë e shkollave, në shkolla të mesme, apo tek bijtë e universiteteve, e kështu me rradhë edhe për vajzat. Tani është një propagandë e Ikhuanul Muslimin-ëve, është një propagandë e Xhematit Tabligh, edhe nëpër shkollat e vajzave.
Po pse njeriu nuk qëndron me Pejgamberin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem.”
Shejh Ahmed ibën Jahja en-Nexhmij.
(1346-1429 h, 1928-2008 g)
[1] - Pyetësi: a bëjnë pjesë grupacionet tek hadithi i përçarjes?
Shejhu: po, posi jo.
Pyetësi: të gjitha grupacionet? Ikhuanul Muslimin-ët, Xhemati Tabligh?
Shejhu: të gjitha grupacionet bëjnë pjesë, përveç xhematit selefi, të cilët janë në menhexhin e selefëve, sepse Pejgamberi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem thotë:
“Janë ata të cilët janë në rrugën time dhe të shokëve të mi.”
Të gjitha grupacionet – pak paçin apo shumë – të gjitha grupacionet kanë devijime, dhe devijimi më i madh i tyre është shirku i madh dhe bidati; i cili është që të nxjerr nga feja, apo të bën gjynahqar të madh.
[2] - Pyetja: a bën pjesë xhemati Ikhuanul Muslim me organizimin e tyre tek grupacionet Islame si Rafiditë, Sufitë dhe Mu‘tezilitë, apo janë sunije të kulluara?
Përgjigja: ata vetë e pranojnë këtë, dhe disa nga personat që kanë dalë nga mesi i tyre e pranojnë këtë. Edhe Muhamed Sururi i cili ka qënë dhjetë vjet me ta, i kritikon për këtë gjë dhe thotë: “Vërtetë një grup ku bashkohen në të selefiu, sufiu, mu‘teziliu, dhe ky, dhe ky; nga ky grup nuk shpresohet ndonjë sukses”, apo fjalë të ngjashme me këto. Pa dyshim që kjo është diçka e njohur prej tyre, dhe të mëdhenjtë e tyre e pranojnë. Kjo, sepse ata thonë se të gjithë ata janë muslimanë. Bashkimi i të gjithë këtyre grupeve të ndryshme në besim dhe përkatësim, çfarë qëllimi ka?
Qëllimi i kësaj tek Ikhuanul Muslimin-ët, është shtimi i numrit në votimet parlamentare, të cilat i japin përparësi numrit më të madh, dmth të votave; për grupet apo për personat qofshin ato. Ky është qëllimi i tyre, të Allahut jemi, dhe tek Ai do të kthehemi.
[3] - Ka thënë, RahimehUllah: “Origjina e tekfirit në këtë kohë, ata të cilët e kanë ringjallur medh‘hebin e tekfirit në këtë kohë, janë xhemati Ikhuanul Muslimin”, më pas shejhu Allahu e mëshiroftë ka përmendur fjalët e tyre që e vërtetojnë këtë gjë.
[4] - Poashtu ka thënë: “Vërtetë një grup prej shpërthyesve të cilët janë shfaqur në ekranin e televizionit saudian, kanë pranuar se mendimin e tekfirit e kanë marrë nga librat e Sejid Kutubit, e veçanërisht nga libri “Fij dhilalil Kuran”. Kjo është një kundërpërgjigje për ata të cilët thonë se shtysa që i ka bërë të veprojnë ato vepra, është trimëria apo të tjera. A ka dyshim më se origjina e tekfirit në këtë kohë e ka burimin nga Ikhuanul Muslimin-ët?! E nëse don o lexues, apo dëgjues, që të shtoj vërtetimin se Ikhuanul Muslimin-ët janë burimi i terrorizmit në këtë kohë, atëherë lexo në vëllimin e parë të librit “Kaafiletu el ikhuanil muslimin” të Abaz es-Sisit, i cili është një prej tyre.”
Shejh Zejd ibën Muhamed el Medkhali.
(1357-1435 h, 1938-2014 g)
Pyetja: a kanë lidhje xhemati i Ikhuanëve me Havarixhët, duke patur parasysh se të dyja bëjnë thirrje për të dalë kundër prijësit?
Përgjigja: çdo kush që bën thirrje për dalje (khuruxh) kundër prijësit – prijësit të përgjithshëm apo atij të veçantë – atëherë ai i ngjan Havarixhëve aq sa ai bën thirrje drejt saj, bile ai është prej Havarixhëve, sepse për prijësin bëhet dua për ndreqjen e tij, që të jetë korrekt në Fe dhe të jetë rregullues, pasi çështjet e njerëzve ndreqen vetëm se me prijës. Sa i përket rrëmujës, atyre nuk i ndreqet (...)8 dhe nuk mund të realizojnë ndonjë synim, qoftë fetar apo jofetar.
Shejh Sa’d ibën AbdurRahman el Husajn.
(1354-1436 h, 1935-2014 g)
Ka thënë, RahimehUllah: “Që nga koha që muslimanët janë sprovuar me ndasitë e shumta, të cilat cilësohen me gënjeshtër se janë Islame (ku më e keqja dhe më e mjera është xhemati Ikhuanul Muslim-in), shejtanët e të cilave i kanë nxjerrë të rinjtë muslimanë (dhe të rriturit) nga natyrshmëria që Allahu i ka krijuar njerëzit: uniteti në Teuhid (dmth veçimi i Allahut me adhurim, duke ia mohuar adhurimin çdo kujt tjetër) në çështjet e akides, në pasimin e Sunetit në çështjet e adhurimit, marrdhënieve, në bashkësinë, në dëgjim dhe bidje [të prijësit].”
Shejh AbdusSelam el Berxhes Aal AbdulKerim.
(1387-1425 h, 1967-2004 g)
Ka thënë, RahimehUllah: “Vërtetë ky parim i rrezikshëm, të cilin e kanë xhemati i Ihkuanul Muslimin-ëve, vërtetë ky parim i rrezikshëm, që është zemërimi dhe hidhërimi nëse Ehli Suneti dhe Xhemati flasin për kokat dhe udhëzuesit e tyre bashkë me bidatet që kanë, në mënyrë që njerëzit të ruhen, them: vërtetë ky parim, është një parim i refuzuar. Që kundërshton menhexhin e selefëve Allahu i mëshiroftë.
Ai që e ka këtë parim është njëri prej dy personave:
Ose është i ndotur me ndotjet e hizbive, dhe ai është rritur me mendimet e Ikhuanul Muslimin-ëve; zemra e tij është përzierë me dashurinë për ta dhe nuk ka përgatitje për të pranuar një kritikë ndaj tyre, direkte apo indirekte qoftë, e nëse ata përmenden për këto gjëra ai zemërohet aq sa nuk zemërohet po të shahen imamët e davetit, apo shahet Ehli Suneti dhe Xhemati përgjithsisht.
Zemërimi me disa ka shkuar deri aty, sa kanë shkruar një libër ku kërkohet një kërkesë e shëmtuar. Aty (autori) kërkon që mos të përmenden të këqijat e askujt pa i shoqëruar me të mirat e tij. Ai vazhdoi të pohonte – duke e ndjerë apo pa e ndjerë – se shejtani nuk shahet pa përmendur të mirat e tij, e prej tyre
mësimi i Ebu Hurejres radijAllahu anhu [nga ana e shejtanit] për vlerën e Ajetit Kursij. [Poashtu sipas tij] çifutët dhe të krishterët nuk duhet të shahen pa i përmendur të mirat e tyre. Me çfarë argumenti? Ka thënë: sepse Allahu azze ue xhel-le thotë:
“Ka nga ata ithtarë të Librit, që sikur t’u besosh një barrë të tërë ari, do t’jua kthejnë, por ka edhe të atillë që, nëse u jep në besim, qoftë edhe një dinar, nuk ta kthejnë”. [Aali Imran: 75].
Ka thënë (autori i këtij libri): “Kjo është drejtësi në kritikë”, dhe harroi se Ai që e ka thënë këtë ajet, gjithashtu ka thënë subhanehu ue teala:
“Çifutët që ishin mohues, u mallkuan me gjuhën e Dautit dhe të Isait, të birit të Merjemes, për shkak se kundërshtonin, shkelnin çdo kufi, dhe nuk e ndalonin njëri- tjetrin të bënin vepra të këqija. Eh, sa të shëmtuara ishin veprat që bënin ata!” [el Maideh: 78-79].
Sipas fjalës së tij, Allahu nuk ka qënë i drejtë në këtë rast, sepse nuk ka përmendur të mirat por është mjaftuar me të këqiat.
E rëndësishme.. e gjitha kjo për qëllim të kujt? Me qëllim që të heshten gjuhët e Ehli Sunetit dhe Xhematit, që mos të flasësh për idhujt dhe putat e tyre pa përmendur të mirat, e kështu gjëndja e tyre t‘u bëhet e paqartë njerëzve, ndërsa të rinjtë muslimanë të mashtruar pas tyre të vazhdojnë të mashtrohen.
1 - Ai që e ka dëgjuar këtë ngjarje nga dy dijetarët është shejh Ebul AbdulEala Khalid Uthman.
2 - Shpërthimet, veprat terroriste dhe protestat janë prej metodës së Havarixhëve dhe kusarëve, dhe nuk është prej metodës së selefëve të devotshëm.
3 - Shpërthimet, veprat terroriste dhe protestat janë prej metodës së Havarixhëve dhe kusarëve, dhe nuk është prej metodës së selefëve të devotshëm, i shkruar nga shejh Ebul AbdulEala Khalid Uthman.
4 - Takim me revistën “Shoqëria.”
5 - Parti politike e cila e lufton fenë Islame dhe nuk e beson Ditën e Gjykimit. [shp]
6 - Rrymë politike themeluar pas vdekjes së Xhemal Abdun-Nasirit. Prej parimeve të saj është socializmi. [shp]
7 - hadith i Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem i transmetuar nga Ebu Daudi dhe Ibën Maxheh.
8 - Fjalë e paqartë nga inçizimi.
Përktheu: Hoxhë Besmir Cacani.